Το Ιμαρέτ στην Καβάλα βασίζεται σε τρεις πυλώνες, σε αυτόν της εκπαίδευσης, της φιλοξενίας και της σίτισης. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αφορούσε από όσο γνωρίζουμε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Τα μαθήματα πραγματοποιούνταν στους χώρους του ιδρύματος. Οι μαθητές σε όλη την σχολική τους θητεία φιλοξενούνταν στα δωμάτια που υπάρχουν έως σήμερα στο μνημείο. Η σίτισή τους γινόταν επίσης στο Ιμαρέτ. Η τρίτη αυλή, η μικρότερη, στέγαζε τους χώρους σίτισης: το μαγειρείο, στο οποίο υπήρχαν καζάνια, κλίβανος και ενδεχομένως αλευρόμυλος, καθώς και κελάρι με μεγάλα, κεραμικά πιθάρια βυθισμένα στο δάπεδο για την αποθήκευση τροφίμων. Λέγεται πως στις αποθήκες του Ιμαρέτ υπήρχαν αποθέματα τροφών για έξι μήνες. Οι μαθητές δικαιούνταν καθημερινά γεύμα, το οποίο ήταν κυρίως ένα πιάτο ρύζι ή σούπα με fodla (λεπτή και πλατιά πίτα/ψωμί) και δύο φορές την εβδομάδα κρέας. Τις Παρασκευές και στις γιορτές τρώγανε zerde (ρύζι με μέλι, χρωματισμένο με κρόκο). Εκτός όμως από τους μαθητές, όλοι οι κάτοικοι της πόλης της Καβάλας, ανεξαρτήτως θρησκείας, ηλικίας και φύλου, μπορούσαν να ζητήσουν ένα πιάτο φαΐ, πράγμα που φανερώνει τον φιλανθρωπικό χαρακτήρα του Ιμαρέτ.
Κατά τις εργασίες της αποκατάστασης βρέθηκαν τσίγκινα πιάτα καθώς και περίτεχνα διακοσμημένα, ξύλινα κουτάλια.
